e-Wprost nr 20 (172): Polska lista hańby, dramat aresztowanego przedsiębiorcy i zemsta Trybunału

Ponadto w wydaniu: Henryka Krzywonos o skatowanym Kamilu, Tomasz P. Terlikowski o nowym pomyśle Ordo Iuris i Katarzyna Zdanowicz o przepracowaniu traumy, a także: ciemna strona sztucznej inteligencji, po co nam matury, kastrowanie Bonda i wiele innych.

„Czas ogłosić alarm”. – Gdzie wtedy byliście?! – grzmią od kilku dni politycy i dziennikarze na wiadomość o zakatowaniu na śmierć w domu rodzinnym 8-letniego Kamila z Częstochowy. Helena Kowalik o długiej tradycji zamykania oczu na przemoc. 

„Dramat maltretowanych dzieci”. – Ważne, żeby reagować, gdy ma się podejrzenie, że dziecko może być ofiarą przemocy – mówi Katarzynie Pinkosz dr Andrzej Bulandra, koordynator Centrum Urazowego dla Dzieci w Katowicach. 

Co jeszcze w nowym e-wydaniu „Wprost”

„Po co nam matura?” – Przypominają mi się słowa prof. Moniki Płatek. Mawiała ona, że „resocjalizacja w więzieniu to jak nauka latania w łodzi podwodnej”. Podobnie chyba można powiedzieć o dojrzewaniu w liceum – analizuje w wywiadzie Przemysława Bociągi psycholog Jakub Górecki. 

„Zemsta Trybunału Konstytucyjnego”. PiS siedem lat temu rzuciło grabie na ziemię, a teraz właśnie na nie nadepnęło i dostało w głowę styliskiem. Chodzi o machinacje wokół Trybunału Konstytucyjnego z 2015 r., których efekty opisuje Eliza Olczyk. 

„Państwo zawiodło na całej linii”. – Państwo zawiodło, łącznie z policją. Wszyscy przymykali oczy na tragedię – mówi Agnieszce Szymańskiej Henryka Krzywonos-Strycharska, posłanka PO, działaczka opozycji w czasach PRL 

„Amerykański przykład”. O dysforii płciowej można i trzeba poważnie rozmawiać. A że można to robić – i to także w Kościele – w sposób empatyczny i mądry, pokazuje przykład amerykański. Niestety w Polsce cała para idzie w zakazy – ostrzega Tomasz P. Terlikowski. 

„Weszłam do sali, w której było puste łóżko”. – To jest taka trauma, że gdybyś dzisiaj zapytała mnie, czego w życiu najbardziej żałuję, to jest to, że się nie pożegnałam z ojcem – wyznaje Paulinie Sosze-Jakubowskiej Katarzyna Zdanowicz, dziennikarka. 

„Aresztowany i nieleczony”. Zawał mózgu, rozwarstwienie tętnicy szyjnej i afazja ruchowa – to wybrane zapisy z karty informacyjnej leczenia szpitalnego 39-letniego przedsiębiorcy Piotra Buchalskiego. Dramat mężczyzny, który walczył o życie skuty kajdankami opisuje Szymon Krawiec. 

„Początek współpracy”. Fregata HMS Active, zamówiona przez Ministerstwo Obrony Wielkiej Brytanii, może stać się symbolem nowej brytyjsko-polskiej współpracy przemysłów stoczniowych – pisze Łukasz Pacholski. 

„Ciemna strona sztucznej inteligencji”. W dzisiejszej cyfrowej rzeczywistości zobaczyć to już za mało, by uwierzyć. Narzędzia do zwodzenia naszych zmysłów są coraz bardziej zaawansowane i coraz sprawniejsze. Więcej w tekście Michała Banasiaka. 

„Wzmocnić, żeby osłabić”. Niemcy i Francja podważają zasadę jednomyślności, chroniącą interesy mniejszych państw Unii, by utrudnić KE karanie państw pomagających Rosji obchodzić unijne sankcje. O konsekwencjach takich ruchów pisze Jakub Mielnik. 

„Dwie kule i szaleńczy rajd”. Każdy zamach na premiera lub prezydenta państwa wywołuje wstrząs. Mimo to – choć są ekstremalnie trudne – cały czas się powtarzają. Nawet w krajach rozwiniętych. Mało znany temat opisuje Agaton Koziński. 

„Władza »chroni« przed złem tego świata”. Były prezydent Turkmenistanu przyjął tytuł obrońcy narodu. Chce chronić obywateli przed złem tego świata i zniechęcić ich do interesowania się polityką. Bo to może im zaszkodzić. Więcej w tekście Miłosza Szymańskiego. 

„Hemingway – liryczny macho”. Za Hemingway’em ciągnie się legenda jego barwnego i ryzykownego życie, ale to byłoby za mało. On po prostu jest pisarzem nadal aktualnym i nie takim twardzielem, jak nam się zdaje – pisze Leszek Bugajski. 

„Czuły redaktor” kastruje Bonda. Na siedemdziesiąte urodziny James Bond dostaje w prezencie lekcję inkluzywnego języka i społecznej wrażliwości. Wydawnictwa „uwalniają” książki od „krzywdzących” treści. Czy warto? – zastanawia się Przemysław Bociąga. 

„Płacze się skończą i będzie po staremu”. Czasem wracam myślami do tej sytuacji i zastanawiam się nad sobą, brakiem własnego charakteru, ale i nad tą kobietą. Przemoc buduje klatkę z której ciężko uciec – pisze w bardzo osobistym felietonie Łukasz Orbitowski.